La niña de la selva

Había una vez una niña que se perdió en una selva. Estaba llorando, no tenía a donde ir. Todos los animales se le acercaron y no le hicieron nada.
Ella descubrió que podía vivir en la selva. Construyó una casa con los animales, se hizo ropa cómoda para vivir en la selva y buscó comida.

Este sería el comienzo de una amistad de una niña y los animales de la selva. Y fue muy feliz en la selva.
(Por P. G. E. 4º curso de E. P.)

O Samaín

O venres 30 de outubro fixemos o Samaín. Había dous obradoiros. O primeiro era de maquillaxe, e o segundo, de decorar cabazas. Tamén había un xogo de pistas.

Decorei a cabaza con serpentinas que eran o pelo, lazos, unha pajarita e bigote con cellas e quedou moi chula. Eu maquilleime de vampira, outros de batman con un morcego na cara, outros de bruxas e de cabazas.

E o xogo de pistas era encontrar 3 pistas, despois unilas formando un texto. Cun espello líanse as letras ao revés e despois tivemos que encontrar o tesouro. Paseino moi ben.

Por P. G. E. (alumna de 4º de Educación Primaria)

Paramos

Paramos é unha aldea moi bonita. Sitúase no norte de España, concretamente en Galicia, no Concello do Val do Dubra. En Paramos hai 3 pobos: A Igrexa, Cabada e Quintáns. Non hai moita xente, porque a xente foise vivir á cidade. Hai aproximadamente 180 persoas. Case toda a xente é maior, e a que traballa, dedícase á agricultura. Hai poucos nenos e para ir ao colexio, cóllenos o autobús que nos leva.

O clima é bastante húmido e frío, pero temos un aire moi puro que nos axuda a estar sans. Hai moitas árbores e case non hai contaminación.

O monumento máis importante é a igrexa que é románica e moita xente ven visitala e fanlle fotos.

A. B. Q. (3º de Educación Primaria)

A solta de alevíns

O xoves 15 de outubro fomos á solta de alevíns. Fomos soltar alevíns ao río Tambre. Foi un camiño moi longo e algúns cansáronse, chegamos ás 11:15. Cando tiramos os alevíns facían cóxegas nas mans. Case todos os nenos repetiron. Cando acabamos de botar os alevíns merendamos xunto ao río, todos o pasamos moi ben na solta de alevíns. Cando merendamos algúns viron un parque. Cando volvemos para o colexio vimos tres cans moi bonitos e fomos por outro camiño máis longo. Os peixes deben de ter 21 cm para pescalos, porque non se poden pescar peixes menores 21 cm. Cando chegamos ao colexio tivemos 10 minutos de recreo e despois tivemos clase.

Xermán

Xerman es un pueblo de interior. La gente de Xermán es colaboradora y muy buena .
Unos se dedican a cuidar vacas y otros trabajan en oficinas. Como es una aldea mediana, nos conocemos todos. Xerman es tranquila y a veces ruidosa cuando vienen camiones y coches con familiares y amigos para celebrar las fiestas. Hay bastantes fiestas. En Xerman nacimos Marcos y Paula. Aquí viven aproximadamente
50 personas y cuando hay fiestas unos 100 habitantes mas o menos. Como pedeis ver en las fotos, Xermán es muy bonito.